Miskraam

Als je zwanger bent, kijk je uit naar een kindje en denk je niet direct na over wat er fout kan gaan. Toch is het belangrijk dat je weet wat een miskraam is en wat je kunt doen als je een miskraam hebt.

Miskraam

Wat is een miskraam?

Als er iets mis is met de vrucht (als deze bijvoorbeeld niet meer leeft), stoot je lichaam het af. Als dit gebeurt voor de zestiende week van de zwangerschap wordt het een miskraam genoemd. De kans op een miskraam is in de eerste twaalf weken het grootst. Na de zestiende week is de kans dat het misgaat veel kleiner. Als het dan toch nog misgaat, wordt dit een doodgeboorte genoemd.

Wat gebeurt er bij een miskraam?

De voortekenen van een miskraam kunnen per vrouw verschillen. Je kunt zeurende pijn krijgen of wat bloed verliezen. Dit hoeft niet te betekenen dat je een miskraam krijgt. Deze klachten komen ook voor bij vrouwen bij wie de zwangerschap goed verloopt. Soms zijn er geeneens klachten en krijg je toch een miskraam.

Wat kun je doen?

Bel bij bloedverlies direct met je verloskundige. Zij zal met je doornemen wat er kan gebeuren, je informatie geven en begeleiden waar nodig en mogelijk. Je kunt proberen de vrucht op te vangen. Dit kan helpen bij het afscheid en de emotionele verwerking van het verlies. Laat een arts controleren of alles uitgestoten is. Wanneer dit niet zo is, heb je misschien nog een curettage nodig.

Curettage

Na een miskraam kan de baarmoeder eventueel 'schoongemaakt' worden door middel van een curettage. Dit gebeurt onder algehele narcose of onder verdoving met een ruggenprik.

Wachten of niet?

Soms stelt de verloskundige of huisarts al eerder vast dat er iets mis is met het vruchtje. Bijvoorbeeld als het hartje niet meer actief is. Meestal wordt geadviseerd om te wachten op de natuurlijke miskraam. Omdat dit de natuurlijke weg is, is het soms ook iets makkelijker te verwerken. Het ging tenslotte niet goed met het vruchtje en het lichaam heeft het zelf afgestoten. Als de miskraam niet vanzelf komt, kun je er medicijnen voor krijgen. Als dat nog niet werkt, kan er ook een curettage gedaan worden.

Chromosoomonderzoek

De reden van een of meer miskramen is helaas vaak niet duidelijk. Heb je twee of meer miskramen gehad, ga dan naar je huisarts. Je huisarts kan je verwijzen voor een chromosoomonderzoek. Dan onderzoeken ze of je een bepaalde afwijking hebt in je DNA, waardoor je vaker een miskraam krijgt. Kijk voor meer informatie over herhaalde miskramen en chromosomenonderzoek op de site van Freya.

Buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Bij een op de honderd zwangerschappen ontstaat de zwangerschap buiten de baarmoeder. Dan is de bevruchte eicel niet in de baarmoeder terecht gekomen, maar blijven steken in de eileider. Dit vruchtje kan niet uitgroeien tot een baby en kan ook niet verplaatst worden naar de baarmoeder. Je wordt verwezen naar de gynaecoloog.

Emoties na een miskraam

De miskraam maakt plotseling een einde aan al je plannen en fantasieën voor de toekomst. Ook vraag je je misschien af waarom het mis ging. Het kan een troost zijn om te weten dat de zwangerschap meestal vanaf het begin al niet in orde was. Dat de miskraam dus een natuurlijk en logisch gevolg was. Ondanks dit denk je misschien dat je iets had kunnen doen of laten om de miskraam te voorkomen. Hoe begrijpelijk ook, schuldgevoelens zijn niet terecht. De volgende tips kunnen helpen:
  • Neem serieus wat je voelt. Alles mag er zijn: verdriet, gemis, schuldgevoel, ongeloof, boosheid, een gevoel van leegte. Misschien voel je ook berusting of zelfs opluchting. Dat kan. Niks is gek.
  • Doe wat goed voelt voor jou. Op het moment dat het voor jou klopt. Zet een mooi beeldje in je kast. Plant een boom in je tuin. Kies een sieraad als herinnering. Schrijf je ongeboren kind een brief. Brand af en toe een kaarsje. Of doe iets heel anders, iets wat bij jou of bij jullie past.
  • Schrijf erover. Op Facebook zijn besloten groepen waar je over je ervaring kunt schrijven, bijvoorbeeld de groep 'Miskraam Mama's'.
  • Praat erover. Misschien met een vriendin, je partner, zus of buurvrouw. Of met ouders die hetzelfde hebben meegemaakt. Natuurlijk ben je ook welkom bij je verloskundige.
  • Vertel je eventuele kind(eren) erover. Er zijn bijvoorbeeld mooie prentenboeken die je met jonge kinderen kunt lezen zoals deze op Miskraambegeleiding.nl.
  • Weet dat je partner het verlies vast weer anders beleeft en anders verwerkt dan jij. Dat is normaal. Het is fijn als jullie erover kunnen praten, met elkaar en met anderen.
Het is niet aan te geven hoe lang het duurt tot het verdriet over is. Iedereen beleeft en doet het anders. Gun jezelf wat jij nodig hebt. Merk je dat je energie niet terugkomt? Of dat je maar blijft piekeren? Zoek dan hulp.

Meer informatie en steun na een miskraam