Bij zijn steungezin in Eemnes kan Maik (13) zichzelf zijn. "Hij vindt het heel leuk met onze honden, die nemen je zoals je bent"
Remco Schalkers, Maik Kotte, Nathalie Rigter en Brenda Kotte (vlnr) hebben veel aan elkaar als buurtgezinnen.© Foto: Studio Kastermans/Alexander Marks. Tekst: Emma Kemp.
Maik Kotte (13) gaat sinds een aantal maanden met veel plezier naar zijn steungezin in Eemnes. Zijn ouders zochten een plek met veel huisdieren, waar hij zichzelf kan zijn en tot rust kan komen. ,,Ik zie Maik weer kind zijn”
Brenda Kotte en haar zoon Maik zitten aan de keukentafel van Nathalie Rigter en Remco Schalkers, waar Maik om de zaterdag langskomt. De families vertellen over hun ervaring met Buurtgezinnen, een initiatief dat vorig jaar in Eemnes is begonnen als pilot, en een succes is gebleken. Voor Maik betekent dat dat hij meer zichzelf kan zijn en hij en zijn ouders tot rust kunnen komen.
Waarom hebben jullie besloten om steungezin te worden?
Nathalie: ,,Mijn man en ik hadden het er al een aantal keer over met elkaar, we wilden graag andere kinderen helpen. We volgden Buurtgezinnen op Facebook en zagen het verhaal van Maik voorbijkomen, dat ons meteen aansprak.”
Remco: ,,Hij houdt heel erg van dieren, stond in het bericht. Wij hebben drie honden. En spelletjes spelen vindt Maik ook leuk, net als onze zoon Kaj.”
Nathalie: ,,Echt een pleeggezin worden, vonden we wel een grote stap. Dat heeft een grotere impact op je eigen gezin. Maik komt nu om de week, wat prima past bij ons.”
Waar had Maik precies behoefte aan?
Brenda: ,,Hij heeft wat moeite met sociale contacten, waardoor prikkels bij hem op een andere manier binnenkomen dan bij de meeste kinderen. Daardoor doet hij zich soms groter voor dan hij is. En om thuis te ontladen, wordt hij heel onrustig. Dat botst ook met zijn oudere broer Djim.”
Lees ook: Ouders in scheiding of ziekte in het gezin: opvoeden kan soms als te veel voelen. In Blaricum en Eemnes start het project ’Buurtgezinnen’
Nathalie: ,,We merken dat hij het heel leuk vindt met onze honden. De dieren nemen je zoals je bent.”
Brenda: ,,Hij is nog wat minder zelfstandig dan je zou verwachten van iemand van dertien. Op die leeftijd ga je met vrienden zwemmen bijvoorbeeld. Dat hij dat nog niet doet, is voor ons als ouders best zwaar, vooral omdat mijn man is afgekeurd. Daarnaast zit hij op de groene school in Naarden, waardoor hij niet zoveel kinderen kent in Eemnes.”
Nathalie (staand): ,,We merken dat Maik het heel leuk vindt met onze honden."© Foto Studio Kastermans/Alexander Marks
Hoe was het voor jullie kinderen Kaj en Megan om Maik er opeens bij te hebben?
Remco: ,,In het begin hoopten we natuurlijk dat Maik zich ook op zijn gemak zou voelen. En dat het klikt met onze kinderen.”
Nathalie: ,,Kaj moest wel erg wennen in het begin. Maar dat ging al heel snel erg soepel. Hij verheugt zich echt als Maik komt. Met Halloween zijn ze met zijn tweeën langs de deuren gegaan. Toen ik voorstelde dat Kaj kon helpen met de folderwijk van Maik, was zijn eerste reactie ‘nee’. Maar als hij het eenmaal probeert, vindt hij het best leuk.”
Brenda: ,,Maik kan heel goed omgaan met jongere kinderen. Hij is heel zorgzaam. Met kinderen die wat ouder zijn, gaat hij zich sneller vergelijken en dan krijg je competitiedrang.”
Nathalie: ,,Kaj en Maik trekken goed met elkaar op. Gaan ze ongein uithalen, ook bij mij! Of ze komen terug met allemaal verhalen nadat ze bij de buurman zijn geweest. En Kaj kan niet zo goed tegen zijn verlies, andere kinderen lachen hem dan wel eens uit. Maik reageert daar niet echt op, wat mijn zoon weer goed doet. Het gevoel dat hij best een keer boos mag zijn.”
Wat betekent het voor jullie gezin dat Maik af en toe bij Nathalie en Remco is?
Brenda: ,,Maik houdt erg van structuur, dus nu er meer gepland staat in het weekend, weet hij veel beter waar hij aan toe is. En als hij hier is, hoef ik niet te letten op hoe het gaat tussen hem en zijn broer. Normaal moet Guus of ik erbij zijn, omdat er altijd wel een bom barst. Dat wil je voor zijn. En omdat Maik hier kan opladen, is hij thuis ook rustiger. Hij vertelt allerlei verhalen, dat hij een groot paard heeft gezien en hoe gaaf hij dat vond.”
Maik: ,,Ik vind dieren echt leuk, ze geven me veel rust. Thuis heb ik twee cavia’s en als ik die iets lekkers geef, beginnen ze te piepen. En ze vinden dingen vaak spannend, net als ik.”
Wat maakt dat jullie voor deze vorm van hulp hebben gekozen?
Brenda: ,,Bij Nathalie en Remco kan hij lekker bezig zijn. We zitten ook nog in het traject van de gespecialiseerde zorg, maar daarin is de insteek vaak om te praten over wat je dwars zit. En dat kan zwaar zijn, want praten is voelen. En Maik moet ook gewoon kunnen spelen. Het hielp hem ook om met een persoonlijk begeleider naar dierenpark Amersfoort te gaan, natuurlijk omdat er dieren zijn, en omdat ze tegelijkertijd in gesprek kunnen gaan.”
Wat voor advies zou je mensen willen geven die steun zoeken?
Brenda: ,,Als je hulp nodig hebt, vraag het gewoon. Dat is geen zwakte, maar een kracht. Het resultaat is dat ik Maik weer kind zie zijn.”
Buurtgezinnen
De pilot voor Buurtgezinnen heeft twee jaar gelopen in Eemnes en Blaricum. Heleen Zomers, die zelf in Eemnes woont, laat weten dat er in die tijd dertig gezinnen aan elkaar gekoppeld zijn. ,,Daar zijn we erg tevreden mee.” Begin dit jaar is de pilot ook in Laren van start gegaan.
,,Je hoeft als steungezin niet van alles uit de kast te halen”, legt Zomers uit over Buurtgezinnen. ,,De extra aandacht en liefde maken al een groot verschil. Het gaat erom dat het kind meedraait in jouw gezin.” Ook hoeft het niet veel tijd te kosten, een paar uur per week of per twee weken kan al helpen, en hoe die steun er precies uit ziet, kunnen de gezinnen in overleg bepalen. Zomers: ,,Een steungezin krijgt er ook veel voor terug. Gezelligheid, voldoening en een bredere blik op de wereld.”
Voor meer informatie, bekijk de website buurtgezinnen.nl.