Verdrinken lijkt niet op verdrinken
Meer dan 10 jaar geleden schreef Mario Vittone een stuk over de bedrieglijke stilte waarin mensen verdrinken. Hij probeerde het gepubliceerd te krijgen, maar de interesse was minimaal. Veel later werd het stuk alsnog opgepikt op het internet en ging het viraal de wereld over.
Anders dan op televisie
De meeste mensen denken nog steeds dat iemand die bezig is te verdrinken, veel spettert, om zich heen grijpt en schreeuwt. Zo zien we het namelijk altijd in films en op televisie toch? In werkelijkheid is niets minder waar en door dit verkeerde beeld kunnen kinderen verdrinken terwijl hun ouders op nog geen drie meter afstand lekker aan het zwemmen zijn. Het herkennen van de juiste signalen is dus van levensbelang.
De schokkende cijfers
Om een ​​idee te krijgen van hoe stil en kalm verdrinken kan zijn, is het goed te beseffen dat verdrinking de nummer twee oorzaak is op de lijst van dood door ongelukken bij kinderen van 15 jaar en jonger. Verdrinken eindigt net achter auto-ongelukken. Van de ongeveer 750 kinderen die volgend jaar zullen verdrinken, zullen ongeveer 375 kinderen dit doen binnen 25 meter van een ouder of andere volwassene. Bij 10 procent van die verdrinkingen ziet de volwassene het gebeuren zonder dat ze beseffen dát het gebeurt.
Ademhaling komt eerst
Verdrinkende mensen zijn fysiek vrijwel nooit in staat om hulp te roepen. Dat komt doordat het lichaam ademhaling op de eerste plaats zet en spraak op de tweede plaats: er moet eerst worden geademd, daarna pas gesproken. De mond van iemand die aan het verdrinken is zinkt voortdurend omlaag, onder het waterniveau, en komt dan weer omhoog. Net genoeg om een beetje adem te halen maar niet om ook nog te roepen.
Geen controle over de ledematen
Verdrinkende mensen kunnen ook niet zwaaien om hulp. Ze strekken namelijk instinctief hun armen zijwaarts om zo op het wateroppervlak te kunnen ‘duwen’. Door dat te doen, kunnen verdrinkende mensen hun lichaam boven het water uit duwen zodat ze adem kunnen halen.
Ze kunnen hun armbewegingen echter niet bewust onder controle houden. Verdrinkende mensen kunnen dus niet zwaaien of reiken naar een reddingsboei en tegelijk ook zichzelf proberen boven water te houden. Ook de benen kunnen niet meer bewust zwemmende bewegingen maken. Iemand die aan het verdrinken is, ‘staat’ rechtop in het water zonder dat hun benen meehelpen door te trappelen.
Tenzij ze worden gered door een getrainde badmeester, kunnen verdrinkende mensen 20 tot 60 seconden worstelen aan het oppervlakte van het water voordat ze uiteindelijk onder water raken.
Hoe herken je verdrinking?
Er is een reeks signalen waaraan je kunt zien of iemand aan het verdrinken is.
Dit zijn:
- Hoofd laag in het water, mond op waterniveau
- Hoofd schuin naar achteren met de mond open
- Ogen glazig en leeg, niet in staat om te focussen
- Ogen dicht
- Haar over het voorhoofd of ogen
- Geen benen gebruiken
- Hyperventilatie of hijgen
- Proberen in een bepaalde richting te zwemmen zonder vooruit te komen
- Proberen om te rollen
- Lijkt op een onzichtbare ladder te klimmen
“Ben je in orde?”
Dus als iemand overboord valt of opvallend stil in het water ligt, wees dan alert.
Soms is de duidelijkste aanwijzing dat iemand verdrinkt juist dat het er niet uitziet alsof ze verdrinken. Ze zien er misschien uit alsof ze in het water liggen en bijvoorbeeld naar het dek kijken. Een manier om het te testen is door te vragen: “Ben je in orde?” Als ze normaal kunnen antwoorden, dan gaat het waarschijnlijk inderdaad prima. Maar als ze alleen met een lege blik terugkijken, dan heb je waarschijnlijk minder dan 30 seconden om bij hen te komen.
En ouders: kinderen die in het water spelen, maken geluid. Als ze stil worden, moet je naar ze toe gaan om erachter te komen waarom.
Bron: Broadshorts.nl / Hoe herken je verdrinking